Spring Application Framework ve Tasarım Örüntüleri 2

Önceki yazılarımızdan birinde Spring Application Framework’de kullanılan örüntülerin bir kısmından bahsetmiştik. Factory Method, Singleton, Prototype, Proxy, Template Method, Observer, Mediator, Front Controller örüntüleri Spring Application Framework içerisinde değişik şekillerde karşımıza çıkmaktadır. Bu yazımızda da Spring Application Framework içerisinde kullanılan diğer bazı örüntülerden bahsedeceğiz.

• Strategy: Bu örüntü Spring ürün ailesinin hemen her yerinde karşımıza çıkmaktadır. Spring Framework’de kullanılan en temel örüntülerden birisidir. Ben bu örüntüyü anlatırken Spring Security Framework’deki UserDetailsService örneğini kullanmayı çok seviyorum. Spring Security AuthenticationProvider kimliklendirme işleminden sorumludur. Kendisine verilen kullanıcı adı ve parola bilgilerini kullanarak kimliklendirmeyi gerçekleştirir. Bu işlem için öncelikle kullanıcı adına karşılık gelen kullanıcı bilgisine erişmesi gerekir. Bunun için de UserDetailsService arayüzünde bir bean’dan yararlanır. Ancak farklı UserDetailsService implementasyonları vardır. Kullanıcı bilgileri bir properties dosyasından, bir ilişkisel veritabanından veya Active Directory gibi bir LDAP lokasyonundan elde edilebilir. Kullanıcı bilgisinin yönetildiği ortama uygun UserDetailsService “strateji”si konfigüre edilip AuthenticationProvider’a enjekte edilmesi yeterli olacaktır.

• Decorator: ApplicationContext ve BeanFactory ilişkisi tam bir decorator örüntüsüdür. BeanFactory’nin görevi Spring managed bean’ları yaratmak ve aralarındaki bağımlılıkları yönetmektir. ApplicationContext ise BeanFactory’nin gelişmiş halidir. Bean yaratma ve bağımlılıkları yönetmeye ilave olarak lazy yönetimi, post processing, proxy kabiliyeti, TX, AOP gibi pek çok özelliği daha barındırmaktadır. ApplicationContext aynı zamanda kendi içerisinde bir BeanFactory de barındırmaktadır.

• Interpreter: Spring expression dili bu örüntünün vücut bulduğu yerdir. SpEL olarak da bilinen “Spring Expression Language” Spring ürün ailesindeki expression ihtiyaçlarını karşılamak için tasarlanmıştır. Unified EL’e benzer ancak ondan daha yeteneklidir ve Spring container ile de uyumludur. “Object graph” üzerinde expression’ların evaluate edilmesi söz konusudur. Object graph SpEL expression’ına EvaluationContext içerisinde sunulur. Interpreter örüntüsünde de “Context” isimli bir nesne üzerinden expression’ın parse edilmesi ve dönülecek değerlerin tutulması sağlanır.

• Command: Spring’deki JDBC, JPA, Hibernate, REST, TransactionTemplate gibi sınıfların Template Method örüntüsü üzerine bina edildiğini daha önce vurgulamıştık. Bu “template” nesnelerine execute edilecek kod bloğu “callback” yardımı ile iletilir. Callback bildiğimiz Command örüntüsüne karşılık gelmektedir. Java’da callback’ler genellikle “anonim sınıflar” ile implement edilir.

• Builder: Spring içerisinde pek çok yerde karşımıza çıkmasına rağmen en güncel örneğini Spring 3.2 ile birlikte gelen MVC TestContext Framework’den verebiliriz. MockHttpServletRequest oluşturmak için RequestBuilder kullanılır. MockMvcRequestBuilders vasıtası ile RequestBuilder oluşturulup entegrasyon birim testi gerçekleştirilir. Spring MVC TestContext Framework sayesinde standalone ortamda request ve session scope bean’ların ve Controller bean’larının test edilmesi mümkün hale gelmiştir.

Spring Application Framework üzerinde çalışırken bu örüntüleri bilerek framework’ün sunduğu kabiliyetleri öğrenmek çok daha kolay ve anlaşılır olmaktadır. Diğer bir yandan çoğu temel GOF örüntüsünü Spring içerisinde görmek, kod kalitesi ile birlikte değerlendirildiğinde framework’ün kalitesi ile ilgili de bize bir fikir vermektedir.